ΜΑΡΚΑ, ΜΟΝΤΕΛΟ: RALEIGH

ΤΥΠΟΣ: ΔΙΠΛΟΣΚΕΛΕΤΟ

ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΑ: 1952

ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ: ΑΓΓΛΙΑ

ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΙΑΝΝΟΥΚΟΣ

ΤΟΠΟΣ ΠΟΥ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΗΚΕ: ΚΑΛΑΜΑΤΑ και ΑΘΗΝΑ

ΤΙΜΗ-ΑΞΙΑ: 1000 δρχ

ΑΛΛΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ (Σημαντικά γεγονότα- προσωπικές ιστορίες): Το ποδήλατο το είχε ένας παππούς (πλέον) κοντά στο χωριό μου, στην Μεσσηνία.Το είχε αγοράσει το 1958 από έναν φίλο του, μεταχειρισμένο. Την εποχή εκείνη , η τιμή του κυμαινόταν από 1000-1200 δρχ (σχεδόν 1 1/2 μισθός!). Με αυτό πήγαινε σχολείο μέχρις ότου το τελείωσε καί εν συνεχεία, στα κτήματά του ως αγρότης. Έχει περάσει από κακουχίες σε χωράφια καί χωματόδρομους. Το είχε παρατημένο για 20 χρόνια κάτω από ένα ελενίτ αποθηκάκι, μέσα σε ένα από τα χωράφια του. Ήταν σχεδόν όλο ,μέσα στην

σκουριά.Ευτυχώς, δεν είχε σάπια.Του το αγόρασα πέρυσι, 80 ευρω καί από εκεί ξεκίνησα την αναπαλαίωση. Το σήμα του μπροστά σωζόταν. Το βούρτσισα καί του έβαψα ξανά τα γράμματα με το λογότυπο ''THE RALEIGH -  NOTTINGHAM- ENGLAND'' με χρώματα μοντελισμού καί λεπτό πινελάκι (καθότι καί μοντελιστής). Τα αυτοκόλλητα στον σκελετό, δεν σώθηκαν καί δεν μπόρεσα να τα ξαναβρώ. Έτσι, οι άσπρες επιγραφές ''RALEIGH'' έγιναν με πατρόν στενσιλ καί αερογράφο, όπως καί οι χαρακτηριστικές λόγχες. Το ποδήλατο είχε ως αρχικό χρώμα το blue black, ολόκληρο ,μαζί με τα φτερά. Εγώ το έβαψα

ηλεκτροστατικά, μαύρο gloss (καί όχι μεταλλικό, έτσι ώστε να διατηρήσει τον vintage χαρακτήρα του) καί τα φτερά άσπρα με 5% μπέζ, για να φαίνεται με μια σχετική ''πατίνα'' εποχής. Ο δίσκος είναι ο δικός του, τα πετάλια επίσης δικά του, όπως επίσης η σέλλα, οι ζάντες, το τιμόνι (παρότι EASTMAN) καί το φανάρι, το οποίο όμως δεν συνοδευόταν από δυναμό, αφού αυτό, δεν υπήρχε. Για να διατηρηθεί η αυθεντικότητά του, προτίμησα να μην του βάλω αγορασμένο δυναμό καί να το αφήσω έτσι. Η σχάρα είναι από άλλο ποδήλατο, περασμένη από βούρτσα. Τα φρένα είναι EASTMAN αγορασμένα,

αφού τα δικά του ήταν σπασμένα καί σε άθλια κατάσταση δυστυχώς. Επίσης η τρόμπα, η κόρνα καραμούζα, ο προφυλακτήρας αλυσίδας καί το καθρεπτάκι, είναι αγορασμένα καί αυτά. Το ποδήλατο είχε καί πινακίδα, όμως επειδή αυτή δεν σώζονταν, έφτιαξα μια εγώ από την αρχή καί έβαλα σαν αριθμό την ημερομηνία γέννησής μου.

Η ιστορία μου με τα διπλοσκέλετα, ξεκινάει την δεκαετία του '80, αφού ο αδερφός του πατέρα μου, ο Θοδωρής, είχε ένα BISMARCK αγορασμένο το 1960, για να πηγαίνει καί αυτός στο σχολείο καί μετέπειτα στα χωράφια. Όποτε κατέβαινα στο χωριό, δεν έβλεπα την ώρα για να το καβαλήσω περνώντας το ένα μου πόδι ανάμεσα έτσι ώστε να μπορέσω να σηκωθώ, αφού ήμουν μικρός καί δεν έφτανα. Ουσιαστικά ,αυτό ήταν το πρώτο μου ποδήλατο, μαζί με το BMX KUWAHARA (για όσους θυμούνται, ένα από τα καλύτερα ΒΜΧ της εποχής εκείνης- τον είχα ξεφραγγιάσει τον πατέρα μου- να 'ναι καλά!). Τα

χρόνια πέρασαν καί ο θείος μου σταμάτησε πια να κάνει ποδήλατο (τώρα είναι 76 χρόνων), έχοντας πρόβλημα στον μηνίσκο του. Και σαν να μην έφθανε αυτό, πρίν από 5 χρόνια ξύπνησε καί βγαίνοντας στην αυλή του, το BISMARCK, το θρυλικό αυτό μπλέ ''τζιπάκι'', που είχε σηκώσει τόσα καί τόσα βάρη καί στεκόταν με το κεφάλι ψηλα, ακούραστο, δεν ήταν πια εκεί, έχοντας πέσει θύμα κλοπής. Η στεναχώρια μεγάλη, οι έρευνες πολλές, όμως μάταια...

Έτσι λοιπόν, κατόπιν όλων των παραπάνω, αποφάσισα να ξανασχοληθώ καί να ξαναεντάξω στην ζωή μου ένα παρόμοιο ποδήλατο με το οποίο πήγαινα στο καφενείο του χωριού μου καί έτρωγα κομπόστα κάτω από τον πλάτανο, κοιτάζοντάς το.

Σας ευχαριστώ που μου δώσατε την ευκαιρία να μοιραστώ μαζί σας όλες αυτές τις αναμνήσεις καί την προσωπική μου ιστορία. Να είστε καλά!

 

• Προηγούμενο
• Επόμενο